Το 1997 ένας εγκληματολόγος στο Βερολίνο ανέφερε μία από τις πιο ασυνήθιστες υποθέσεις στο περιοδικό Forensic Science International.Ένας άνδρας 31 ετών ο οποίος έμενε με τον σκύλο του φυλής German Shepherd (Γερμανικός Ποιμενικός η κοινά γνωστό ως λυκόσκυλο), κοντά στο σπίτι της μητέρας του, πήγε για ύπνο. Περίπου στις 8:15 μ.μ οι γείτονες άκουσαν ένα πυροβολισμό από το σπίτι.πεθαίνατε

Σαράντα-πέντε λεπτά αργότερα η μητέρα του μαζί με τους γείτονες τον βρήκαν νεκρό. Ένα πιστόλι Walther ήταν στα χέρια του και πάνω στο τραπέζι υπήρχε ένα αποχαιρετιστήριο σημείωμα. Το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου και του λαιμού του έλειπαν και γύρω από τις πληγές υπήρχαν σημάδια δοντιών. Ένα μισογεμάτο μπώλ με τροφή για σκύλους βρισκόταν στο πάτωμα.

Ο σκύλος ήταν ήρεμος και εκτελούσε τις εντολές των αστυνομικών. Ενώ τον πήγαιναν για ευθανασία έβγαλε με εμετό μερικά κομμάτια ανθρώπινων ιστών μαζί με δέρμα και τρίχες που αναγνωρίστηκαν ότι άνηκαν στον ιδιοκτήτη του.

Κανείς δεν παρακολουθεί τη συχνότητα των κατοικίδιων ζώων που τρώνε τα πτώματα των ιδιοκτητών τους αλλά δεκάδες παρόμοια περιστατικά που εμφανίζονται σε περιοδικά ιατροδικαστικά βιβλία τα τελευταία 20 χρόνια ρίχνουν φως σε μια κατάσταση που φοβούνται οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων: Να πεθαίνουν μόνοι τους και να τρώγονται.

Περίπου 20 από αυτές τις δημοσιευμένες περιπτώσεις  μαζί με μια έρευνα του 2015 που συγκέντρωσε 63 σχετικές υποθέσεις έχουν επανεξεταστεί. Ορισμένες από τις υποθέσεις δημιουργούν συναρπαστικές ερωτήσεις σχετικά με το γιατί τα κατοικίδια ζώα θα μπορούσαν να παρακινηθούν να φάνε τους νεκρούς.

Εδώ θα δείτε μερικές από τις πιο κοινές παρανοήσεις σχετικά με τη μεταθανάτια συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων και τι αποκαλύπτουν τα διαθέσιμα ιατροδικαστικά στοιχεία.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΓΑΤΑ

Οι γάτες κατηγορούνται ότι είναι τα ποιό πρόθυμα κατοικίδια ζώα να φάνε τον ιδιοκτήτη τους ενώ ανταποκρίσεις από επείγοντα περιστατικά αναφέρουν:«Είναι αρκετά συνηθισμένο».

Όταν συμβαίνει, οι γάτες τείνουν να πηγαίνουν για το πρόσωπο και ιδιαίτερα σε μαλακά μέρη όπως η μύτη και τα χείλη, λέει η εγκληματολόγος του University College London Carolyn Rando.

«Δεν με εκπλήσσει ως ιδιοκτήτρια γάτας», λέει. «Αν κοιμάστε θα σας χτυπήσουν δυνατά και απότομα στο πρόσωπο για να σας ξυπνήσουν»

 Σε μια περίπτωση που αναφέρθηκε το 2010 στην Εφημερίδα Της Ιατροδικαστικής και Νομικής Ιατρικής (Journal of Forensic and Legal Medicine) , μια γυναίκα πέθανε από ανεύρυσμα και βρέθηκε το επόμενο πρωί στο πάτωμα του μπάνιου. Η εγκληματολογική εξέταση έδειξε ότι το σκυλί της είχε φάει μεγάλο μέρος του προσώπου της, ενώ οι δύο γάτες της δεν την είχαν αγγίξει.

Μεταξύ των περιπτώσεων που αναφέρθηκαν σε εγκληματολογικά περιοδικά οι περισσότερες περιλαμβάνουν σκύλους, αν και αυτό είναι ίσως εν μέρει επειδή οι εγκληματολόγοι εκπλήσσονται περισσότερο από τις συμπεριφορές που βλέπουν.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΕΙΝΑΣ

«Τα σκυλιά προέρχονται από λύκους», λέει ο καθηγητής ψυχολογίας και νευροψυχολογικός ερευνητής,  Stanley Coren, ο οποίος έχει γράψει βιβλία και έχει φιλοξενήσει τηλεοπτικές εκπομπές για σκύλους.

«Εάν έχουμε μια κατάσταση όπου ο ιδιοκτήτης πέθανε και δεν υπάρχει πηγή τροφής, τι θα κάνουν; Πρόκειται να φάνε οτιδήποτε σάρκα υπάρχει τριγύρω»

Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι σαφές ότι τα ζώα θα φάνε ανθρώπινο κρέας για να επιβιώσουν. Σε μια αναφορά του 2007, ένα ημίαιμο Chow Chow με Labrador επιβίωσε για περίπου ένα μήνα μετά την κατανάλωση του σώματος του νεκρού κατόχου του, αφήνοντας μόνο την κορυφή του κρανίου και μερικά κομμάτια από οστά.

 Ωστόσο, στη περίπτωση του 1997, το Γερμανικό Ποιμενικό άρχισε να τρώει μέρη του ιδιοκτήτη του σύντομα μετά το θάνατο.

«Είναι ενδιαφέρον να εξεταστούν οι λόγοι όπου ένα ζώο με καλή συμπεριφορά γενικά και χωρίς την υποκίνηση της πείνας σαν κίνητρο συμπεριφέρεται με άλλο τρόπο σε σχέση με κάποιο άλλο και ακρωτηριάζει το νεκρό σώμα του ιδιοκτήτη του τόσο γρήγορα», γράφει ο εγκληματολόγος Markus Rothschild.

Στο 24% των περιπτώσεων της έρευνας του 2015, όπου εμπλέκονταν όλοι οι σκύλοι, είχε περάσει λιγότερο από μία ημέρα πριν βρεθεί εν μέρει φαγωμένο το σώμα. Επιπλέον, μερικά από τα σκυλιά είχαν πρόσβαση σε κανονικές τροφές που δεν είχαν φάει.

Αυτό το μοτίβο βρώσης επίσης  δεν ταιριάζει με τη συμπεριφορά των σκύλων στην άγρια φύση. Όταν τα σκυλιά έφαγαν μέρη νεκρών ιδιοκτητών σε εσωτερικούς χώρους, το 73% των περιπτώσεων αφορούσε δαγκώματα στο πρόσωπο και μόνο το 15% είχε δαγκώματα στην κοιλιά.

Σε αντίθεση, οι σκύλοι που τρώνε στη φύση  έχουν ένα καλά τεκμηριωμένο μοτίβο, ανοίγουν πρώτα το στήθος και την κοιλιά για να φάνε  τα πλούσια σε θρεπτικά όργανα και μετά ακολουθούν τα άκρα. Μόνο το 10% αυτών των περιπτώσεων περιλαμβάνει πληγές στο κεφάλι.

ΚΑΚΑ ΣΚΥΛΙΑ;

Είναι δελεαστικό να σκέφτεσαι ότι αν είσαι κοντά στο σκυλί σου και του συμπεριφέρεσαι καλά, θα βρεθείς στον “γάντζο” αν πεθάνεις. (Δες περισσότερα “Αυτά που σκέφτεται ο σκύλος σου για σένα”).

Αλλά η συμπεριφορά σκύλου δεν είναι τόσο ξεκάθαρη. Καμία από τις περιπτώσεις της έρευνας δεν έδειξε κάποιο προηγούμενο ιστορικό κακοποίησης των ζώων. Αντίθετα, υπάρχουν αρκετές αναφορές που λένε ότι οι ιδιοκτήτες είχαν πολύ καλές σχέσεις με τα σκυλιά τους, σύμφωνα με φίλους και γείτονες.

Από την άλλη αναλογιστείτε την ψυχολογική κατάσταση ενός κατοικίδιου ζώου: «Μια πιθανή εξήγηση για μια τέτοια συμπεριφορά είναι ότι ένα κατοικίδιο ζώο θα προσπαθήσει να βοηθήσει πρώτα έναν αναίσθητο ιδιοκτήτη κατ’ αρχάς, γλείφοντας ή σκουντώντας τον», γράφει ο Rothschild στην έκθεσή του, «αλλά όταν αυτές οι κινήσεις δεν παράγουν αποτελέσματα τότε το ζώο μπορεί να γίνει πιο ξέφρενο και σε κατάσταση πανικού μπορεί να οδηγηθεί σε δάγκωμα.»

«Από το δάγκωμα είναι εύκολο το άλμα στην κατανάλωση, προσθέτει ο Rand, οπότε δεν είναι απαραίτητο ότι θέλουν να φάνε τα σκυλιά αλλά αρχίζουν να τρώνε όταν γεύονται αίμα.»

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΡΑΤΣΑΣ

Διαφορετικές φυλές σκύλων έχουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, προσθέτει ο Rando, που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στο πώς αντιδρούν στον θάνατο ενός ιδιοκτήτη. Αλλά πολλές φυλές σκύλων εμφανίζονται σε εγκληματολογικές αναφορές ότι έφαγαν ιδιοκτήτες τους, συμπεριλαμβάνοντας τα αξιαγάπητα Lambrador και Golden Retriever.

Οι περιπτώσεις που διάβασα αφορούσαν ένα μείγμα ημίαιμων και διασταυρωμένων φυλών σκύλων καθώς και διάφορα σκυλιά εργασίας ή κυνηγιού. Συνολικά, τα περισσότερα από τα σκυλιά ήταν μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους, ενώ ένα Beagle από τις μικρόσωμες φυλές εμπλεκόταν σε μια από τις περιπτώσεις. Ωστόσο, τα μεγαλύτερα σε μέγεθος και πιο δυνατά  σκυλιά μπορούν να προκαλέσουν περισσότερες ζημιές, έτσι ώστε οι περιπτώσεις αυτές είναι πιθανότερο να έρχονται περισσότερο στο φώς της δημοσιότητας.

Για παράδειγμα, σε τρεις ξεχωριστές περιπτώσεις, νεκροί ιδιοκτήτες φαγώθηκαν μέχρι το σημείο αποκεφαλισμού και στις τρείς περιπτώσεις εμπλέκονταν German Shepherds (Γερμανικοί Ποιμενικοί). Ακόμα, απ’όσο γνωρίζουμε, ακόμα και ένα Pomeranian ή ένα Chihuahua θα έσπαγαν ένα κεφάλι αν μπορούσαν.

Η Rando υποψιάζεται ότι η ιδιοσυγκρασία ενός ανεξάρτητου σκύλου μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία, ένας ανασφαλής, φοβισμένος σκύλος που δείχνει συχνά σημάδια άγχους αποχωρισμού είναι πιο πιθανό να μετακινηθεί από το ξέφρενο γλείψιμο στο δάγκωμα και στη βρώση .

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ;

Δεν υπάρχει τρόπος να διασφαλίσετε ότι το κατοικίδιο ζώο σας δεν θα σας φάει εάν πεθάνετε, εκτός από το να μην έχετε καθόλου κατοικίδια ζώα. Ακόμα και τα χάμστερ και τα πουλιά είναι γνωστό ότι τρώνε νεκρούς ανθρώπους μερικές φορές. Ο καλύτερος τρόπος για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων να μειώσουν τις πιθανότητες, λέει η  Rando, είναι να βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα ενδιαφερθούν να σας ψάξουν αν δεν μάθουν νέα σας. Και αν έχετε γείτονες που είναι ηλικιωμένοι, άρρωστοι ή ευάλωτοι, πρέπει να τους ελέγχετε τακτικά.

«Είναι ένας καλός λόγος να βεβαιωθείτε ότι έχετε ανθρώπους γύρω σας», συμπληρώνει. «Στη τελική η κοινωνική δραστηριοποίηση στη ζωή είναι καλή για τον οποιονδήποτε»

 

Πηγή:National Geographic