Ο σκύλος σου αγαπά εσένα ή …το φαγητό;
Αν τεθεί αυτό το ερώτημα σε κηδεμόνες σκύλων, οι περισσότεροι θα απαντήσουν “Μα φυσικά εμένα!” Υπάρχει, όμως, και ο αντίλογος που στηρίζεται στο ότι ο σκύλος αναγνωρίζει τον άνθρωπο ως πηγή τροφής, άρα επιβίωσης και επομένως είναι κοντά του από… συμφέρον.
Η επιστήμη, ευτυχώς, δεν στηρίζεται σε εμπειρικά συμπεράσματα αλλά απαιτεί τεκμηριωμένες αποδείξεις προκειμένου να στηρίξει τη θεωρία. Ο καθηγητής νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου Emory, Dr. Gregory Burns, αποφάσισε να περάσει απο τη θεωρία στην πράξη και να αποδείξει πως οι σκυλογονείς έχουν δίκιο.
Το πείραμα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια με την Callie, την σκυλίτσα του καθηγητή, την οποία είχε υιοθετήσει από καταφύγιο. Σκοπός του πειράματος ήταν να μελετήσει την εγκεφαλική της δραστηριότητα σε διάφορα ερεθίσματα με τη χρήση ενός μαγνητικού τομογράφου (MRI). Μέχρι τότε η χρήση MRI σε σκύλους γινόταν υπό γενική αναισθησία, λόγω της ακινησίας που απαιτείται αλλά και του έντονου ήχου κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Ενώ, λοιπόν, είχε χαρτογραφηθεί πλήρως ο εγκέφαλος του σκύλου, δεν είχε μελετηθεί η εγκεφαλική δραστηριότητα.
Ο Dr. Gregory Burns εκπαίδευσε, με τη μέθοδο Θετικής Ενίσχυσης, την Callie να φοράει ωτοασπίδες και να παραμένει ακίνητη μέσα σε μία κατασκευή προσομοιωμένη στον μαγνητικό τομογράφο. Έτσι, κατάφερε να σκανάρει τον εγκέφαλο της ενώ η Callie είχε πλήρη συνείδηση. Τα αποτελέσματα ήταν τόσο εντυπωσιακά που τον οδήγησαν να εκπαιδεύσει, με την βοήθεια ενός εκπαιδευτή και των συνεργατών του, 12 σκύλους.
Αρχικά, αποκαλύφθηκε η μεγάλη ομοιότητα που έχει ο εγκέφαλος του σκύλου και του ανθρώπου όχι μόνο στην ανατομία αλλά και στη λειτουργία, κυρίως στην περιοχή που ονομάζεται κερκοφόρος πυρήνας (caudate nucleus). Στον άνθρωπο ο κερκοφόρος πυρήνας είναι το μέρος του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν προσδοκά κάτι που του αρέσει (π.χ. φαγητό ή χρήματα). Μελετώντας τη δραστηριότητά του μπορούμε να καταλάβουμε και τις προτιμήσεις ενός ατόμου σχετικά με το φαγητό, τη μουσική ή, ακόμα και, την ομορφιά.
Στον σκύλο η δραστηριότητα του κερκοφόρου πυρήνα ήταν ιδιαιτέρως αυξημένη στα οπτικά ερεθίσματα (π.χ. χειρονομίες) που σήμαιναν επιβράβευση. Επιπλέον, η αντίδραση της περιοχής αυτής ήταν η ίδια όταν οι σκύλοι εκτέθηκαν στην μυρωδιά των οικείων τους. Αυτό, όμως, που ξεχώρισε ήταν η έντονη δραστηριότητα της περιοχής όταν έβλεπαν τους ιδιοκτήτες τους μετά από ολιγόλεπτη απουσία τους.
Ο Dr. Burns υποστηρίζει ότι οι σκύλοι έχουν την ικανότητα να βιώσουν θετικά συναισθήματα, όπως αγάπη και στοργή, και έχουν ένα επίπεδο συνείδησης που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτό ενός παιδιού. Η έρευνα συνεχίζεται όμως, όπως τονίζει ο καθηγητής, οι σκύλοι και ενδεχομένως και άλλα ζώα (όπως τα πρωτεύοντα θηλαστικά) μοιράζονται ακριβώς τα ίδια συναισθήματα με τον άνθρωπο.
Η έρευνα του καθηγητή Burns, καθώς και άλλες μελέτες, έχουν αρχίσει να ρίχνουν φως στο συναισθηματικό κόσμο των σκύλων και, έως σήμερα, όλα τα ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο σκύλος είναι ένα πλήρως συναισθανόμενο πλάσμα. Δεν είναι κοντά στον άνθρωπο από συμφέρον και δεν είναι “εργαλείο”.
Την επόμενη φορά που θα κληθείτε να πάρετε μία απόφαση για την ευζωία και/ή την εκπαίδευση του σκύλου σας θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη τις συνέπειες αυτής της απόφασης στον συναισθηματικό κόσμο του τετράποδου παιδιού σας το οποίο φοβάται, λυπάται, χαίρεται και αγαπά. Αποδεδειγμένα!
Δείτε το βίντεο της έρευνας:
# Ο σκύλος σου αγαπά εσένα ή …το φαγητό;
