Λ.Βάρης : Άφησε τον σκύλο του να πεθάνει ..

Μια ιστορία καθημερινής τρέλας μοιράζεται στο Facebook, μια ιστορία αγανάκτησης. Στεναχώρια ; Και από αυτό..

Πολίτες και πάλι προσπαθούν να βρούν λύση,, λύση που σε άλλες χώρες είναι ευθύνη του κράτους και των αρχών.

“Λ. Βάρης μετά το Α-Β ώρα 17:06

Το άλλοτε περήφανο και αγέρωχο ποιμενικό Κεντρικής Ασίας κείτεται εξαντλημένο και ασθμαίνοντας στο πεζοδρόμιο δίπλα στο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Κάνω αναστροφή, “καβαλάω” το ελάχιστο πεζοδρόμιο που είχε ακουμπήσει το ταλαιπωρημένο του κορμάκι και το πλησιάζω.

Εκείνο αντέδρασε κάνοντας αργά βήματα στη Λεωφόρο με αποτέλεσμα να τον χτυπήσει αυτοκίνητο στο πίσω αριστερό του πόδι! Δεν έβγαλε ούτε ενα ουρλιαχτό και συνέχισε την μικρή απόσταση που του απέμενε ως το διάζωμα. Απο το χτύπημα σίγουρα έσπασε το πισω αριστερό του πόδι και το κατάλαβα όταν έκανε προσπάθεια να σηκωθεί για να ξαναφύγει. Προσπάθησα να τον κρατήσω στο σημείο ώσπου να έρθει ο καλός μου κτηνίατρος που ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμά μου. Όσο περιμέναμε τον γιατρό διαπίστωσα ότι είχε πληγή μεγάλη στη δεξιά πλευρά στο λαιμό του. Πληγή που είχε πάθει σήψη, μύριζε και έτρεχε πύον.

Ήταν αποστεωμένο και γεμάτο τσιμπούρια και ψύλλους και μύριζε πολύ άσχημα υποθέτω από την πληγή στο λαιμό. Με την βοήθεια του κτηνίατρου το μεταφέραμε στην κλινική του όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Λυπάμαι τόσο πολύ γι αυτό το πλάσμα που είχε αυτό το τέλος. Δεν ξέρω αν ο θάνατος του προήλθε από το ατύχημα (αν κ δεν φαινόταν ότι είχε χτυπήσει σοβαρά πέρα από το κάταγμα…ίσως εσωτερική αιμορραγία??? ή εάν προήλθε από την ήδη πολύ άσχημη κατάσταση ή και τα δύο.

Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό ότι φταίω που το πλησίασα και φοβήθηκε και πήγε προς το δρόμο. ‘Άλλη στιγμή σκέφτηκα ότι Κάποιος με όρισε να τον ”οδηγήσω” στην απέναντι όχθη με τη συντροφία μου. Σίγουρα δεν είχε μέλλον εκεί που βρισκόταν…Δεν μπορούσα να το προσπεράσω…Δεν ξέρω υποφέρω όταν φέρνω την εικόνα του στη σκέψη μου….) Τα ούλα του λευκά, δείγμα προχωρημένης αναιμίας και μεγάλο σε ηλικία. Επιπλέον ο αλήτης που κάποτε είχε ως ιδιοκτήτη του είχε κόψει τα αυτάκια του.

Εφερε microchip με αριθ. 941000016133708 που θα ελεγχθεί αύριο για το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης. 

Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι τις τελευταίες του στιγμές δέχτηκε κάποια χάδια και δεν “έφυγε”ολομόναχος.”

Τα νεώτερα αναφέρουν:

Το τσιπάκι είναι καταχωρημένο.. το σκυλάκι (με το όνομα Ψωμιάδης) τσιπαρίστηκε σε κτηνιατρείο στην Ελευσίνα και όχι στα Μέγαρα ενώ σαν διεύθυνση κατοικίας του ιδιοκτήτη του εχει δοθεί η Βείκου στο Κουκάκι

Το μοναδικό τηλεφωνο που ειναι δηλωμένο ειναι ενα σταθερο το οποίο προς το παρόν δεν απαντά. Το σοκαριστικό ειναι οτι ο άρχοντας αυτός, αυτό το περήφανο πλάσμα ηταν μολις 6 ετών!!!!!!!!!!!!
Τώρα πια είμαι σιγουρη πως όταν τον βρήκα ηταν ήδη πολύ αργά γι αυτόν. Η αρχική μου εκτίμηση οτι το ζωάκι αργοπέθαινε επιβεβαιώθηκε. ᾽Ενα τόσο δυνατό σκυλί να το καταντήσει ετσι!!!!!

Υπόσχομαι οτι θα κινήσω κάθε νόμιμη διαδικασία προκειμένου να τιμωρηθεί ο “κύριος” αν και θα επιθυμούσα τα εντελώς παράνομα κ μαρτυρικά για πάρτη του…………….